Subcategories
ლაშა ბუღაძე საუბრობს დონალდ რეიფილდის წიგნზე - „იმპერიათა საზღვარზე: საქართველოს ისტორიავიდეობლოგში ასევე იხილავთ ინტერვიუს დონალდ რეიფილდთან
ლაშა ბუღაძე ბანკის რიგში კითხულობს ანა კორძაია-სამადაშვილის რომანს "ვინ მოკლა ჩაიკა"
თბილისურ ბირჟაზე ლაშა ბუღაძე განიხილავს "მსოფლიო ლიტერატურის ბიბლიოთეკის" სამ გამოცემას, ესქილე - მიჯაჭვული პრომეთე / ორესტეა - ტომი VIII სოფოკლე - თებეს ტრაგედიები - ტომი IX ევრიპიდე - ტრაგედიები - ტომი X
ლაშა ბუღაძე მგზავრობს თბილისის ყვითელი ავტობუსით და საუბრობს ორი წიგნის შესახებ: 15 საუკეთესო ქართული მოთხრობა 2013 და ფილიპ როთის "პორტნოის სინდრომი"
ლაშა ბუღაძე განიხილავს გიგი თევზაძის წიგნს "სოციალური ქცევის ევოლუცია Homo-მდე და მას შემდეგ".
ლაშა ბუღაძე საუბრობს ცნობილი ირლანდიელი ავტორის, სემუელ ბეკეტის, შესახებ და მიმოიხილავს მის ერთერთ საუკეთესო რომანს ”მოლოი” (გამომცემლობა "დიოგენე"
ლაშა ბუღაძის ლიტერატურული რჩევები დიასახლისებს ვიდეობლოგში "ყველგან საკითხავი"
• სემუელ ბეკეტი ქართულ ენაზე. • ბიოგრაფია: წითელი პარასკევიდან – შობამდე. • ბეკეტი და ჯოისი – ირლანდია, პარიზი, დანტე, სიტყვები. • ბეკეტის გატაცებები: ლიტერატურა, სასმელი, მუსიკა, კინო, მხატვრობა, სპორტი. რაგბისტი ბეკეტი – შუამარბი, რომელიც მოგვიანებით რაგბის რეპორტაჟებს არ ტოვებდა, განსაკუთრებით ირლანდია – საფრანგეთის თამაშებს. • ავტობიოგრაფიული ტექსტი, რომელიც არ ასახავს ავტორის პირად გამოცდილებას. ავტობიოგრაფიულობა, რომელიც არასდროს ამოდის ზედაპირზე, როგორც პირადი ცხოვრება. • ბეკეტის ტრილოგია: მოლოი, მელოუნი კვდება, უსახელო. სხეულიდან –გაქრობამდე. • გოდოს მოლოდინში, ბედნიერი დღეები და სხვ. – თანაცხოვრება კვანძის გახსნის გარეშე. • ბეკეტი და საზოგადოების თვალი. • სემი მარტოა ქვეყანაზე. ლექციების ორგანიზატორები არიან „დიოგენე“ და „არტარეა“. მხარდამჭერი თბილისის კულტურული ღონისძიებების ცენტრი.
„სუფიზმი ანუ ისლამური მისტიციზმი ყველა განშტოების ისლამში ფართოდ გავრცელებული მოვლენაა. აღიარებს აგნოსტიკური შემეცნების გზით ღმერთთან ზიარების, ღმერთში განზავების შესაძლებლობას. უკვე მერვე საუკუნის დასაწყისიდან ვხვდებით სხვადასხვა სუფიურ სექტას, რომელთაც, ცალკეული თეოლოგიური განსხვავებების მიუხედავად, აერთიანებთ ერთიანი დოქტრინა სამყაროს, როგორც ღვთის საკრალური ემანაციის, შესახებ. სუფიების აზრით, მთელი სამყარო და ამ სამყაროში არსებული ყოველი საგანი სამყაროს შემოქმედის მატერიალური ემანაციაა, ამიტომაც ყველაფერი ღვთისაკენ ისწრაფის და საბოლოოდ იმ წერტილსვე უბრუნდება, საიდანაც თავის დროზე დროით მოცემულობაში გამობრწყინდა. სუფიზმის დამახასიათებელი ნიშანი თავიდანვე იყო უკიდურესი ასკეტიზმი, რაც საკრალური საიდუმლის თაობაზე დუმილის აღთქმასაც გულისხმობდა. სუფიები ამბობდნენ, რომ მათი მოძღვრება ,,ჰალი" იყო და არა ,,ყალი", ანუ ეს იყო მდგომარეობა, რომელიც უნდა გეგრძნო და არა - ვითარება, რომელიც სიტყვებით უნდა გადმოგეცა. ამის მიუხედავად, თითქმის ადრეული შუა საუკუნეებიდანვე არავის იმდენი არ უსაუბრია სუფიზმის, სუფიური პრინციპების შესახებ, რამდენიც თვითონ ამ მოძღვრების მიმდევრებს. მათ შორის იყვნენ სიტყვის გამოჩენილი ოსტატები, რომელთა ნაწერები დღეს მსოფლოო ლიტერატურის საგანძურად მიიჩნევა“